Krok 1 Modelujemy płaską geometrię.

Korzystając z wczytanego podkładu modelujemy na płaszczyźnie XY (może to być poziom najniższego punktu dachu) pasy kratownic. W każdym załamaniu poziomu dachu powinniśmy mieć węzeł. Na tym etapie nie jest istotne jakie profile stosujemy, ale warto je dobierać tak aby ułatwić sobie późniejszą selekcję prętów.

Widok modelu konstrukcji z podkładem

Krok 2. Tworzymy płaszczyzny dachu.

Aby zdefiniować płaszczyznę potrzebujemy znać współrzędne trzech niewspółliniowych punktów. Rzędne tych punktów ustaliliśmy z architektem na podstawie jego „wizji” bryły obiektu, położenia odwodnienia dachu. Punkty te tworzą kalenice, kosze  i wszystkie załamania powierzchni a odczytujemy je z przesłanych nam przekroi. Na ich podstawie tworzymy robocze panele. Posłużą nam one jako elementy bazowe dla dopasowywania obiektów w REX RoboTools.